Deze blog is voor mensen die het hele proces van de bouw van mijn Landcruiser camper van begin tot eind willen lezen zonder steeds naar de volgende te moeten. Sommige dingen in de originele posts zijn weggelaten..

Blog nr 1. Welkom

Welkom op mijn blog. HZJ 2.0, wat bedoel ik met die titel. HZJ is het type LandCruiser waarmee ik al 12 jaar reizen maak, de laatste 8 jaar in Afrika. De cruiser is onlangs per container terug naar Nederland verscheept en het plan is om hem te verbouwen tot een echte 4WD camper. Een nieuw leven: 2.0 

Het plan is om de carrosserie doormidden te zagen en het achterste deel te vervangen door een nieuw te bouwen camperunit. Voor mij een behoorlijke uitdaging want ik ben slechts begaafd met een klein beetje technische kennis en een paar handige handen. Op deze blog wil ik bijhouden hoe de verbouwing verloopt, doorspekt met allerlei andere zaken die met LandCruisers en reizen te maken hebben. Ik hoop dat mensen die een zinvolle of leuke bijdrage hebben gaan reageren.

Eerst maar eens een fotootje van de cruiser zoals hij er nu uitziet.

Foto is genomen vlak voor hij in de haven van Kaapstad in de container ging op weg naar huis.

HISTORIE

Het is een HZJ75 uit 1993 die ik in in 2001 met net 108.000 km op de teller, kon overnemen. 

Ik ben na de koop gelijk begonnen met de ombouw van het interieur. Achter in de auto was slechts plaats voor een heel bescheiden campergedeelte, vooral ook omdat ik in de auto wil slapen in tegenstelling tot veel mensen die een daktent monteren. Je moet dan heel efficient met de ruimte omspringen en alles liefst meerdere functies geven. Zo waren de koelkast en de keukenbox ook deel van het bed.

Na een paar mooie proefreisjes in Europa en twee maanden op IJsland, ben ik in 2005 voor het eerst naar het afrikaanse continent gegaan om deel te nemen aan een reis van de Landcruiserclub door Libië. Met 10 cruisers door een fantastisch mooi land om te leren in de zandduinen van de Sahara te rijden. In vier weken tijd tot in het uiterste zuiden van Libië geraakt, het hart van de Sahara. Ondermeer dwars door de zandzee van Murzuq gereden. Vijf dagen niets dan zandduinen. 

Voor dit soort trips moet de auto goed voorbereid zijn. Er moesten enkele aanpassingen gedaan  worden zoals een extra dieseltank van 200 liter, achter de achteras geplaatst. Samen met de voortank van 90 liter goed voor ruim 2000 km op asfalt. Onder de auto ook nog een watertank van 50 liter. Met bredere banden, een snorkel en divers bergingsmaterieel was hij er klaar voor. En gelijk ook voor de grote Afrika reis die het jaar erna gepland stond. Voor mijn IJsland-reis had ik al een standkachel op diesel ingebouwd en die bleek ook 's nachts in de woestijn of de hooglanden van Ethiopië zeer welkom.

In het kort: ik ben in 10 maanden, verdeeld over 6 trips in 3 jaar, naar Kaapstad gereden en heb in de 5 jaar erna nog 7 reizen van gemiddeld 2 maanden in zuidelijk Afrika gemaakt. Opgeteld ruim twee jaar dus. Meer dan 110.000 km gereden, 16 afrikaanse landen doorkruist. 

De cruiser heeft me nooit ergens laten staan met iets wat ik niet ter plekke kon repareren. In ruil daarvoor kreeg hij op tijd zijn verse olie en ander onderhoud. De band die ik daardoor met de cruiser heb gekregen heeft mij ook wel een beetje verrast. Ik moet altijd even glimlachen als ik even het gas indruk en de 4.2 liter diesel laat ronken.

2001: Campergedeelte net klaar voor de eerste reis.

Bed opgeklapt, te gebruiken als eenpersoonsbed en als zitbank.

Bed uitgeklapt als tweepersoonsbed, met gebruik van pannenkist en koelkast.

-o-

Even mijn mening over daktenten. Het staat leuk en de meeste overlanders hebben er een, maar mij lijken ze zeer onpraktisch. Opzetten gaat vrij snel, maar opvouwen en inklappen kost al veel meer tijd. Ik heb regelmatig wild gekampeerd en ben enkele keren onderweg uit bed opgestaan en doorgereden om een andere plek te zoeken, omdat het er niet goed voelde. Ik zat dan binnen een minuut achter het stuur. Ook is bij wild kamperen het opzetten van een daktent net zoiets als het hijsen van een vlag met de tekst "HALLO, WIJ KAMPEREN HIER" Ook niet altijd wenselijk. 

Het heeft mij altijd juist een prettig gevoel van veiligheid gegeven om in bed omgeven te zijn door de harde cocon van de auto zelf. Bovendien heb je al je spullen binnen handbereik en hoef je niet een dun aluminium laddertje op en af voor iedere kleinigheid. 

Ik ken ook verhalen van mensen die beroofd werden doordat een van de boeven simpelweg de rits van de daktent dichthield terwijl zijn handlanger beneden een ruitje intikt en je belangrijke spullen rooft. Je kunt helemaal niets doen dan.

Verder is nog een nadeel dat daktenten zwaar zijn en boven op het dak is een slechte plek voor veel gewicht. De auto heeft door het verhoogde zwaartepunt sneller de neiging te gaan schommelen.

Dan liever een tentdak. Ik bedoel daarmee een hefdak met tentdoek, waarmee de binnenruimte vergroot wordt en er boven in de "kaaspunt" geslapen kan worden. Mijn LandCruiser in Australië heeft dat en dat bevalt erg goed. Ik kom daar later op terug. 

-o-

 Het open dak is goed te zien hier.

HET PLAN

De indeling heeft 12 jaar goed voldaan, maar zoals te zien, is hij goed gebruikt (lees uitgeleefd) en was het sowieso tijd voor een make-over. Daarnaast heeft de carrosserie vooral aan de achterkant nogal wat roest en heb ik op diverse plekken gaten moeten dichten met plaatstaal. Verder heeft hij een keer tegen een boom gehangen met als gevolg een enorme deuk in de zijkant en ben ik de laatste reis achteruit zachtjes tegen een boom gereden. De massa van de auto en de onverzettelijkheid van de boom zorgden voor een originele vorm van de kleine achterdeur. Die was nog maar net te overtuigen dat hij weer moest kunnen openen en sluiten.

Zelf ben ik ook 12 jaar verder en verlang ik op reis wel naar een beetje meer binnenruimte en met name de mogelijkheid om binnen sta-ruimte te hebben trekt me erg aan. Met grote interesse heb ik vele omgebouwde HZJs bekeken om tot mijn eigen plan te komen. Het moet een vierkante opbouw van sandwich-foamplaten worden, met een rijhoogte van 2,25 meter zodat hij in een standaard zeecontainer past. In kampeerstand een hefdak dat de binnenruimte tot stahoogte vergroot. Ook wil ik een verlenging aan de achterkant van plm 80 cm, met oplopende schuine kont om bodemvrijheid te houden bv bij oprijden van een heuveltje. Met een totale lengte van 5,85 m past hij nog net in een zeecontainer.

Deze HZJ van Jacques, een frans-canadees die ik in Tasmanië tegenkwam, had een interieur dat me erg aansprak. Wat een binnenruimte en bijna rondom uitzicht. Erg fijn als je binnen moet zitten vanwege slecht weer. Een grote inspiratie voor mijn plan.

Onvoorstelbaar veel meer binnenruimte dan de standaard Troopy.

Verreweg de meeste van dit soort opbouwen zijn op de pick-up versie van de HZJ gezet. Die heeft om te beginnen een 20 cm langere wielbasis en je kunt eenvoudig de laadbak er af halen en een klare camperunit erop zetten. Nadeel is dat de meesten een beperkte open verbinding te hebben tussen cabine en unit. Vaak zie je een doorkruipluik verbonden met een harmonica sluis van neopreen. (Een miniversie van wat je tussen tramstellen ziet )

Echter, ik heb de stationwagen-uitvoering, de Troopy. Dat gaat een extra uitdaging zijn, omdat de bestaande carrosserie doormidden gezaagd moet worden en dan ter plekke de auto weer opgebouwd moet worden. Een pick-up met unit kan beter torderen in terrein, omdat ze niet vast met elkaar zijn verbonden, bij mij wordt de unit onderdeel van de gehele carrosserie. De aansluiting zal dus sterk en stijf moeten worden. Na enig zoekwerk vond ik op internet voorbeelden van omgebouwde Troopy's. Hier een mooie van een duitse ombouwer.

Zo moet de mijne ongeveer gaan worden.

Ik vind deze er prachtig uitzien, maar de mijne zal een heel andere indeling krijgen. Om te beginnen wil ik niet de deur aan de achterkant maar aan de zijkant. Lijkt me veel praktischer, bv op een krappe parkeer- of kampeerplek is zo'n grote omhoog slaande deur niet erg handig. Bovendien wil ik achterin de auto een ruime zitplek hebben met veel ramen, zoals die van Jacques. Ook biedt de zijkant veel meer ruimte voor een luifel/aanbouwtent en die is dan met een zijdeur beter toegankelijk. Tot slotte biedt de zijkant de mogelijkheid tot een lagere instap. Achter in de auto klimmen ben ik echt klaar mee.

Toen ik in Australië tien weken rond toerde met mijn andere LandCruiser ben ik begonnen met een tekening te maken. Ik ben met een foto van de Ozzy-cruiser begonnen en heb in Photoshop een camperunit erop getekend. Dat zag er zo uit.

Photoshop is niet een tekenprogramma en hoewel je best een eindje komt moest het beter kunnen. Ergens op mijn macje stond nog het 3D-tekenprogramma SketchUp van Google. Daar had ik ooit wel eens iets mee gedaan en wist dat het zeer gebruikersvriendelijk is. 

Ben in dat programma maar eens wat serieuzer aan het ontwerpen geslagen. Daarbij is het fijn dat je alles op maat kunt tekenen en je vanaf de eerste simpele getekende vorm alles al 3D werkt. Ik ben weg van dat programma. Hieronder wat statische afbeeldingen van de 3D-tekeningen.

Luiken voor de ramen die de camper-look sterk verminderen.

Met alles opengeklapt is er binnen deels sta-hoogte en goede ventilatie.

De sluitbare luiken lijken me een goed idee tegen inkijk en inbraak tijdens parkeren of wildkamperen op minder betrouwbare plekken. Door inhaakscharnieren te gebruiken kan ik de luiken makkelijk wegnemen of juist als zonwering gebruiken. Ze beschermen de kunststof ramen ook tijdens ritten door bushland.

Op de onderste twee plaatjes is ie in de kampeerstand gesprongen. De deur komt aan de kant van de bestuurder, lijkt me handiger. Het hefdak heeft muskietengaas en en zal ook isolatiedeken aan de binnenzijde krijgen, met klittenband op te zetten. Het achterste dakdeel zit boven het hoofdeind van het bed en kan ook open, scharnierend aan de achterwand. Bovenop dit dakdeel zijn twee zonnepanelen gemonteerd die dan nog eventueel naar de zon kunnen gericht worden. 

De langwerpige dingen aan de binnenkant van de deur stellen de opgeklapte buitenstoelen voor.

Blog nr 2. Es geht los

Vandaag begonnen met het strippen van de cruiser, alles verwijderen wat niet met de slijpschijf hoeft. Na het ontdoen van electrakabels gaan de achterdeuren met scharnieren en al los. Interieur-bekledingspanelen, die ik 12 jaar geleden met veel geduld precies op maat heb gemaakt, vliegen door het open gat naar buiten. De enige zijruit die het achtergedeelte heeft, wilde ik er heel uit hebben, misschien kan ik die nog gebruiken. Ik had wel eens gehoord dat je een voorruit met twee voeten zo door het rubber naar buiten drukt. na het rubber wat los te hebben gestoken met een plamuurmes en vervolgens wat zeepsop tussen ruit en rubber te hebben gedaan, probeer ik het. Buiten wat schuimrubber neergelegd, voor als hij er ineens uitvalt, maar boven verwachting komt hij heel beheerst stukje bij beetje door het rubber naar buiten en kan ik hem er verder van buiten af uit trekken. Mooi gelukt.

Samen met het reservewiel (35 kg) dat op de achterdeur zat alles met elkaar toch weer 115 kilo gestript. Ik had vorige week het interieur er al uit gesloopt en dat kwam al op bijna 400 kilo. Te veel zwaar multiplex gebruikt, een stalen kluis van 40 liter inhoud (voor al mijn fotospullen en laptop), veel gereedschap, hi-lift jack, keuken plus spullen enz, enz. Ik ga bij de nieuwbouw meer op gewicht letten.

Ben nog langs geweest bij een camperbouwer in de buurt om wat ideeën door te nemen wat de constructie betreft. Hij bouwt oude legerambulances om tot luxe campers. Ook bouwt hij grote camperunits voor achter op een vrachtwagen. Een vakman, die zelf net terug is uit Marokko na twee maanden toeren met zijn 4x4-truck. Bij hem zal ik ook hem meeste materiaal gaan kopen.

Om de constructie sterk te maken, daar waar de originele carrosserie overgaat in de camperwanden, wil ik aan haaks op de doorgeslepen kanten een strook staal lassen, waaraan ik een poort van massief multiplex kan lijmen/schroeven. Hieronder een foto van een doorgezaagde HZJ die ik van internet heb geplukt.

Zo ziet de mijne er dus binnenkort ook uit.

De opgelaste stalen strook hier in rood. 

Daarop bevestigd een poort van dubbel multiplex, 30 mm dik.

Blog nr 3. The Hacksaw Massacre

Geen uitstel meer, vandaag ging de haakse slijper erin(....diepe zucht). Ik moest even een dag hebben met droog weer want het moet allemaal bij mij op de oprit gebeuren. Dat slijpen doe ik sowieso liever in de open lucht. Kan de stank en stof gelijk weg. Vorige week was ik al bij de RDW geweest om eens te horen wat die van mijn plannen vonden. Uiteindelijk, na wat navraag, kreeg ik groen licht. 

Het eerste wilde ik het achterdak weghalen en dat was ook gelijk het zwaarste deel. Toen ik hem kocht had de cruiser al een verhoogd dak, een voorwaarde om op grijs kenteken te rijden. Ik ben daar altijd heel blij mee geweest, want het heeft binnen belangrijke extra hoofdruimte gegeven. Zo'n dak werd er pas in Nederland door de Toyota-importeur er op gezet en is met zware stalen buizen geconstrueerd. Het stuk dak woog dan ook ruim 55 kilo. Ik kon hem er maar net vanaf tillen. 

Een begin is gemaakt

Of zal ik toch een LandCruiser Cabrio.....

Daarna de rest van de carrosserie van de achterkant door geslepen en in stukken ontmanteld. Sommige buurtbewoners komen met grote ogen vragen wat ik in godsnaam aan het doen ben. 

Net een pick-up zo

De achterslijlen zijn behoorlijk gecompliceerd en kostten even tijd om door te sljpen.

Binnen een halve dag staat alleen de bodem nog en wat resten van de zijwanden. Hij is bijna onherkenbaar geworden. Ondanks dat de vloer nog zijn volle lengte heeft lijkt het eerder of ik de auto echt doormidden heb gezaagd.

Een paar dagen later ga ik verder en dan is de sloopklus bijna klaar. Ik moet alleen nog de precieze zaaglijn achter de stoelen bepalen en uitvoeren.

Ik heb met het zagen 220 kilo aan gewicht weggenomen, wat het totaal nu op 620 kilo brengt. De wielkasten achter stonden ook wel 10 cm hoger boven de banden.

 Roest!

Hier nog even een kort filmpje van de sloop.

http://www.youtube.com/watch?v=wEur2b47BoQ

Wat ik allang wist en goed te zien is hier, is dat de carrosserie al aardig aan het roesten was. De auto is altijd ondicht geweest en onderin de zijwanden hebben zich dikke lagen woestijnzand en bushblubber verzameld. Als het dan een keer regent wordt dat ook nog nat en op die plek blijft het ook heel lang nat. Perfecte omstandigheden voor roestvorming.

Aan het eind van het filmpje haal ik de 50 liter watertank nog weg die onder de bodem zat gemonteerd, boven de cardan. Daar zet ik hem tzt ook weer terug. Ideale plek die ik weinig bij anderen benut heb gezien. Het grote dieseltank van 200 liter die ik ooit heb gelast, kon blijven zitten. Die hangt aan het chassis.

Het groffe breekwerk zit er op. Pfff....

Blog nr 4. The Final Cut

Uitzonderlijk goed weer gisteren en vandaag en dus maar weer verder met de slijptol. De definitieve snede moet gemaakt worden. Na de ruwe tweedeling was het nu tijd om wat bedachtzamer te werk te gaan. Alle zaagsnedes moeten samen in één vlak liggen om het stalen frame er straks naadloos aan te kunnen lassen. Dat frame ben ik overigens nu van plan van stalen kokerbuis 20x40 te maken, ipv vlak staal. Veel steviger.

Ik had de zaaglijn al bepaald op de voorzijde van de voorste zijramen. Ook omdat de lijn dan aan de binnenzijde 2 cm achter de gordelhouder loopt.

Mooi net nog ruimte voor de gordel.

De linkerkant van de auto ging makkelijk, de rechterkant heeft de tankdop met klepje. De zaaglijn gaat net door het klepje, maar wel achter de tankbuis en dop. Het tankklepje en het verdiept liggende 'schoteltje' waar de tankbuis doorheen komt, kreeg ik vrij makkelijk los. Hij was vastgekit met hier en daar een puntlasje, zoals alle(?) naden in de carrosserie. 

Waar ik pas later achter kwam, is dat de holte waar de tankbuis doorheen loopt achter de zaaglijn uitsteekt en het lijkt erop dat ik een fout heb gemaakt en de lijn 3 cm  verder naar achteren had moeten bepalen, zodat de holte intact zou kunnen blijven. Echt even een heftig baalmoment.

Aan de andere kant, ik wil iedere centimeter kunnen gebruiken voor de breedte van de camperdeur die hier direct op aan gaat sluiten, die in breedte ook al beperkt wordt door de wielkast.  

De gele lijn is de zaaglijn, de pijl geeft de achterzijde van de tankbuisholte aan.

Nu moet ik iets doen om de holte net voor de zaaglijn te krijgen. Met een beitel heb ik een naad open geslagen waarna ik met enig hamergeweld de achterzijde bijna 3 cm naar voren heb geslagen. Met dezelfde hamerslagen verdween ook het baalmomentje.

De naar voren gemepte achterzijde van de tankbuisholte, zit nu vlak voor de zaaglijn.

Dat hoeft gelukkig niet heel netjes, straks is hier niets meer van te zien. Ook de bodem nu langs de definitieve lijn gedaan.

Nu restte nog het voorste deel van het verhoogde dak. Ik heb nog kort overwogen deze te laten zitten, maar het paste toch niet in mijn plan, waarin een roofrack straks ook aan de camperunit bevestigd wordt. Bovendien was het staal nog rotter dan ik had gedacht. Kleine scheurtjes met daaronder wat roestvorming waren al te zien, maar nu blijkt hoe erg..... 

Ondanks zwaar buiswerk toch werking, met als gevolg veel roest.

Ik vermoed dat torsie zijn destructieve werk doet op deze plek. Ik heb het bij meerdere verhoogde daken gezien, ondanks dat de constructie van het verhoogde dak degelijk en en met zware kokerbuizen is uitgevoerd. Slijper er in dus maar.

Verhoogd dak verwijderd tot op het "gezonde vlees"

Resultaat van achteren gezien

Nieuwe plan voor een stalen buisframe voor de aansluiting met de woonunit

Daarop gemonteerd een poort van dubbel betonplex (36 mm dik)

Ook meteen het schroot weggebracht. Kreeg zelfs nog 33 euro voor het spul. Best grappig want ik heb

nog maar 32 euro uitgegeven aan slijpschijven. Totale kosten tot nu toe derhalve: minus 1 euro.

Klaar voor de oud-ijzerboer. 

Eén ding heb ik nog uit de achterzijde van het dak gezaagd: Alle vlaggetjes van de landen waar ik met 1.0 geweest ben. Respectievelijk en chronologisch: Nederland, Duitsland, Denemarken, IJsland, België, Frankrijk, Zwitserland, Italië, Tunesië, Libië, Egypte, Soedan, Ethiopië, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Mozambique, Zuid-Afrika, Swaziland, Lesotho, Namibië en Botswana.

Een prachtig aandenken.

Zo.... fase 1 is afgerond. De slijptol kan weer opgeborgen. Ben ik blij om, het was niet mijn favoriete werk. Stank, lawaai en potentieel gevaarlijk. Tevens is dit het diepste punt, vanaf hier ga ik weer opbouwen, veel leuker.

Blog nr 5. I was framed....really

Het gaat nu even wat minder hard, want ik wil alle tijd nemen om het aansluitframe te produceren. Als eerste ben ik gaan zoeken naar materiaal, rechthoekige stalen buis van 20x40 mm. De buurman wist een constructiebedrijf in Veendam, Luttjeboer, en daar vond ik wat ik zocht. En ik had geluk, want even leek het dat ze net niet genoeg op voorraad hadden, maar er bleek nog een stuk te liggen waar een flens aan zat. Laat ik die nou goed kunnen gebruiken voor de bodemplaat. En zo zou ik het net moeten kunnen redden. 

Nu ik het materiaal had gevonden kon ik beginnen met het model. Ik heb wat houten latten gekocht met dezelfde afmetingen zodat ik een model kan maken. Altijd een goed idee en nu helemaal, want ik mag geen buis verspelen. 

Het model moet alle doorgeslepen kanten van de cabine bedekken en tevens een stevige vorm hebben. En dat komt hier op uit.

De opgeborgen (..) slijptol weer tevoorschijn gehaald want met een ijzerzaag is natuurlijk niet te doen. Eén voor één alle stukken buis op maat gemaakt en op het houten model gelegd.

Wat je noemt een 1-op-1 model

Het stukje in het midden is alles wat ik over had van 10 meter buis. 

Nu was ik van plan het frame zelf te gaan lassen. Dat heb ik 10 jaar geleden voor het eerst EN het laatst gedaan, maar dat was dan wel gelijk een dieseltank, niet het makkelijkst. 

Zo'n frame is bij navraag toch een stuk lastiger dan ik dacht, want alles heeft direct de neiging om krom te trekken. En dat is nou net wat ik niet moet hebben. Hij moet vlak worden, het liefst op de millimeter nauwkeurig. 

Ik moest ook nog een stukje plaatstaal hebben om het dak weer te dichten en ben dus weer naar Luttjeboer gegaan. Het stuk plaat hadden ze niet, maar ik heb ook gevraagd of zij het laswerk van het frame voor mij willen doen. De gasten daar doen dat met twee vingers in de neus. Dan ga ik niet lopen knoeien. Op de dag voor kerst heeft de voorman het hele frame voor me in elkaar gelast. Dat ging snel en goed. Ben er blij mee.

Professional aan het werk

Ondertussen ben ik weer eens na lange tijd aktief geweest op het Buschtaxiforum. Een platform voor Landcruiserrijders, vooral reizigers en via dat heb ik een duits forum gevonden over expeditiecampers bouwen, womobox.de. Ik probeer wat informatie te vinden van mensen die dezelfde ombouw hebben gedaan, vooral om te weten te komen hoe de woonbox achter op het bestaande chassis te monteren.

Zoals eerder genoemd in blog nr 1 wilde ik dubbel betonplex gaan gebruiken maar dat blijkt bij nader inzien heel erg zwaar en veel te flexibel. De beste manier is om een stalen hulpframe te maken en die op de 6 rubbers van het chassis te bevestigen. Er is nog sprake geweest van en driepunts-ophanging, waarbij aan de achterkant de woonbox slechts op 1 punt staat die als een dwarsgeplaatste wip ook nog kan bewegen. Het lijkt me en mij niet alleen, een oplossing voor de grotere trucks.

Met Sketchup ben ik gelijk weer aan het tekenen gegaan. Ik ben begonnen met het gedetailleerd opmeten van het chassis en de achterwielen om dat op maat op de tekening te zetten. Vervolgens het hulpframe ingetekend. Veel werk, maar leuk om te doen.

Hulpframe is geel, de steunpunten rood, groen is een deel van het staande frame aan de voorcabine.

Tussendoor ook alvast een beetje gefantaseerd over een roofrack. Plek voor de twee reservewielen en misschien nog een kist met voorop een spoiler. De overhang zorgt voor schaduw op de voorruit. Dat kan heel prettig zijn.

Misschien ook wel een leuke kleur.

Als we dan toch aan het dagdromen zijn: ik ben een foto tegengekomen die wel heel erg lijkt op zoals ik het eindresultaat in mijn hoofd heb.

VET COOL heet dat geloof ik tegenwoordig. mmmmmmmJA

Deze is in Spanje gebouwd door http://www.uro-camper.com 

Tot nu toe is het prima weer geweest om buiten te werken en ik ben blij dat ik al zover heb kunnen komen, maar straks wordt het natuurlijk anders. Tijd dus om alvast na te denken over wat ik de komende winter kan doen. En één van die dingen is het maken van de ramen. Je kunt prachtige kanten klare kunststof ramen kopen met aan de binnenkant een cassette met horregaas en rolgordijn, maarrrrrr die zijn duur. 5 a 600 euro per stuk en ik wil er 4 van hebben. DOINK. Dus ga ik proberen ze zelf te fabriceren. Ook omdat er met die bestaande ramen geen plek zal zijn voor de luiken.

Ik ben sowieso al niet weg van plastic ramen dus ben ik op zoek gegaan naar gelaagd glas. En dat is verrassend goedkoop te vinden op internet. Ik ga dan zelf een houten raamwerk en kozijn maken. 

Blog nr 6. Laswerk

De garagehouder verderop in het dorp heeft het frame voor me aan de cruiser gelast. Dat ging heel goed. Met elke las werd de afgezaagde cabine weer een sterker geheel. Ik heb gelijk de lasnaden en het frame gespoten met zinkspray. Een goede bescherming tegen roest.

Eindelijk zit het frame er aan.

Het weer is uitzonderlijk zacht en dat betekent dat ik lekker door kan werken. Ondanks dat gaat het niet heel vlot allemaal, vooral omdat ik alles tien keer overdenk voor ik werkelijk tot actie over ga. Het moet goed worden en ik heb een hekel aan dingen overdoen omdat er fouten in zitten. Maar mijn ontwerp van het vloerframe was eindelijk goed genoeg om uit te voeren. Ik ben daarvoor weer naar Luttjeboer gegaan waar de kokerbuizen eerst op lengte gezaagd moesten worden. Zo'n professionele zaagmachine is veel beter dan dat gedoe met een slijper, vooral omdat ik de hoekpunten allemaal mooi onder verstek wil.

In no time kon er gelast worden en ook dat ging heel vlot. Binnen twee uur was het frame klaar behalve dat er nog tientallen gaten in geboord moesten worden, bij iedere las moeten er twee, omdat hij gelijk door gaat naar de verzinker. Dat mocht ik ter plekke zelf doen, scheelde weer. Toffe gasten daar bij Luttjeboer. Die gaten moesten erin, want als een buis gesloten is tijdens het verzinken dan ontploft ie. Hm...

De werkelijke fabricatie van het frame ging heel wat sneller dan het ontwerp te tekenen.

Qua ideeën lig ik ver voor op de uitvoering en ben ik bijvoorbeeld al met een ontwerp voor de ramen bezig. 

Ik zie veel expeditiecampers met kleine raampjes of zelfs helemaal geen ramen. Ik denk dat veiligheid een groot aspect hierbij speelt. En ik vind dat ook belangrijk. Maar ik moet er niet aan denken, dat als je een paar dagen vanwege slecht weer gedwongen binnen moet zitten, dat je tegen blinde wanden aan kijkt. En het is erg fijn om op een mooie natuurplek wakker te worden met de opkomende zon die naar binnen schijnt en vanuit je bed te kunnen zien wat er aan dieren en vogels al druk is.

Ik ben over dit dilemma gaan nadenken en heb voor mij de ideale oplossing bedacht. Ik ga grote ramen in de camper zetten die afsluitbaar zijn met luiken. Met andere woorden als het nodig is kan de hele wagen geblindeerd worden, bijvoorbeeld als je een lange wandeling gaat maken of je kampeert in een stad of op een minder vertrouwde plek. Maar sta je op een goede plek dan kan alles los en open. 

Het idee is dat het raamwerk en kozijn aan de binnenkant van de sandwichwanden worden geplaatst, dus niet in de wand zelf. Daarmee komt ruimte vrij om de uitgezaagde stukken wand weer te gebruiken voor de luiken, die de ramen volledig kunnen afsluiten. Ik heb ze in detail 3D getekend en weet al precies hoe ze gaan worden. Mooie klus als het toch een keer echt winter wordt.

De luiken ga ik maken van de stukken wand die ik voor de ramen uit de sandwichwanden moet zagen. Het kozijn met raamwerk komt tegen de binnenkant van de wanden gemonteerd. Het biedt meerdere combinaties van koelwagen-look tot doorzonwoning.

Stand 1 Luik open, raam dicht.

Stand 2 Luik open, raam open.

Stand 2 van binnenuit gezien.

Stand 3 Luik weggenomen raam open.

Stand 4 Luik dicht, raam natuurlijk ook.

Zoals in stand 3 is te zien kan het luik ook weggenomen worden, door paumelles als scharnieren te nemen. Zo kan ik bijvoorbeeld rijden met vrij zicht door de achterruit.

Het raamwerk ga ik van hardhout stroken maken die ik op elkaar verlijm. Ik ga dat later in beeld brengen als ik met de eerste begin.

Blog nr 7. Black is beautiful

Mijn buurman kwam met een bus teerlak aan en zei dat een goede bescherming voor mijn chassis is. Ik had al met scheve ogen naar het chassis gekeken met het idee daar wat aan te doen. Hier en daar zat er toch behoorlijk wat roest aan de oppervlakte. Veel zin had ik er niet in, maar door het aanhoudende zachte weer had ik eigenlijk geen excuus en moest het toch maar gebeuren.

De grote dieseltank gedemonteerd, met een staalborstel op de boormachine alle roest verwijderd en de speciale lak aangebracht. En ik moet zeggen, het resultaat is er naar. Een fris en fruitig frame zoals hij er ooit af fabriek heeft uitgezien. En de vervelendste klusjes geven de meeste voldoening als ze klaar zijn. Het differentieel doe ik ook nog even en dan ziet het er weer top uit.

Black is beautiful.

Doordat het chassis achter kaal is, kan ik bijna overal goed bij. Hier en daar moest ik toch onder de auto kruipen om er bij te kunnen. Tijdens het kwasten had ik toevallig mijn veiligheidsbril nog op van het roest borstelen. Gelukkie, want een vette drup viel precies waar mijn oog zit. Pfew.

Onder de auto werken, altijd bril op.

Een paar dagen later krijg ik een telefoontje dat het frame terug is van de verzinkerij. Het is net een laagje zilver, helemaal blingbling. Het ziet er fantastisch uit, ben er erg happy mee. Ik heb nu een stabiele ondergrond om de camperunit op te gaan bouwen. 

Bijna jammer dat je er straks met de opbouw bijna niets meer van gaat zien.

Zoals ik in het vorige bericht al zei ben ik ver vooruit met het ontwikkelen van ideeën, die ik in de latere bouw kan toepassen. Een beetje in de lijn van de ramen van vorige keer heb ik weer iets bedacht waarbij je "the best of both worlds" combineert. Deze keer betreft het de keuken. In Afrika heb ik meer dan 9 van de 10 keer buiten gekookt. Alleen met teveel wind of met regen gebruikte ik de kleine portable keuken binnen. Dat was te doen, maar verre van ideaal. Ik wil nu een volwaardige keuken binnen, maar toch ook buiten kunnen blijven koken. Dan lijk je al gauw op twee keukenblokken uit te komen, maar dat kost teveel ruimte en het gevoel was er dat er toch wel een betere oplossing moest zijn. Dus....broeden maar weer. 

Kan ik de keuken binnen niet op een manier naar buiten krijgen zonder hem te hoeven tillen? Bijvoorbeeld naar buiten schuiven op ladegeleiders. Probleem is dan dat er een stahoogteverschil is van zo'n 80 centimenter, de hoogte van de vloer binnen. Om dat verschil te overbruggen moet hij met het naar buiten komen dus ook zakken.

Uiteindelijk kwam ik hierop. Het stuk achterwand waartegen de keuken is geplaatst is tevens een luik dat naar buiten open valt. Daarbij neemt hij het keukenblok mee. Twee stangen houden het keukenblok horizontaal. Waarscghijnlijk bestaat het al, maar ik heb deze constructie nog nooit ergens gezien, terwijl ik het best wel een essentieel punt vind. 

Keuken in de buitenstand. De cylindervorm binnen moet een gasfles voorstellen.

Halverwege in- of uitklappen.

Keuken binnen.

Blog nr 8. Tank you very muts

Op het duitse Buschtaxi-forum werd gezegd dat het vensterglas dat ik wil gaan gebruiken voorzien moet zijn van een keurmerk. Ben daarop maar weer eens naar de RDW gegaan om het na te vragen. Ik heb mazzel want omdat mijn auto van voor 1998 is hoeven er geen keurmerken op de ruiten te staan. Ik kan dus gewoon het spotgoedkope gelaagde glas dat ik heb gezien gaan bestellen. 

Ook voor de dieseltank achter voorzag hij geen problemen bij de keuring. De keurmeester die ik al een keer eerder had gesproken is een aardige man die het wel een leuk project vindt, denk ik. Ik ging met een goed gevoel weg.

Nog even een 'clean' shot van beide frames.

De extra dieseltank die ik al 10 jaar onder de auto heb hangen heeft goede diensten bewezen in Afrika.    Niet alleen was de extra 200 liter noodzakelijk om de Sahara door te komen, ook later heb ik door het enorme prijsverschil van diesel in verschillende landen goed voordeel kunnen halen. Zo was diesel in Malawi 40 cent goedkoper dan in Zambia. Dat schiet lekker op als je 290 liter aan boord kunt nemen.

De tank had ook een probleempje dat al in het ontwerp zat. Het ontwerp was van eigen hand, evenals het buig-, vouw- en laswerk dat ik toen voor de eerste keer heb gedaan. 

De laatste 20 tot 25 liter wilde er niet op de normale manier uit. Hij zoog dan lucht aan en de motor ging stotteren of ging uit. Dat betekent dat je altijd ruim 20 kilo aan diesel meesleurt waar je bijna niets aan hebt. Behalve in een uiterst geval van leeg rijden, had ik die 20 liter kunnen aftappen en in de voortank gooien. Dat heb ik nooit hoeven doen. 

De tank, kijkend op de onderkant.

Zaak dus om dit probleempje op te lossen. Ik heb bedacht om een gat in de bodem te slijpen en daar een soort bakje onder de tank te lassen. Dat bakje is tot het laatst toe altijd vol met diesel en als de aanzuigbuis naar de motor daar in hangt, moet het goed komen. Buisje moet dan natuurlijk ook iets verlengd worden, bv met een stukje rubberslang. Het was goed om te zien dat er binnen in de tank geen spatje roest te bekennen is.

Het gat met binnen het aanzuigbuisje.

Kartonnen modelletje en het gevouwen bakje van staal, klaar om gelast te worden. 

Nu ik toch met de tank bezig ga, pak ik ook een ander punt aan. Ik denk in verdere reizen de volle 200 liter extra niet meer nodig te hebben en heb zitten denken aan een kleinere tank. Op internet vond ik ook wel aantrekkelijk geprijsde tanks van kunststof, maar ben toch van dat idee afgestapt omdat de ophanging ervan veel hoofdbrekens geeft. Omdat ik bij een kleinere tank de vrijgekomen ruimte op een andere manier wil gebruiken kwam ik op het idee om de bestaande tank aan te passen. 

De helft van de bovenkant gaat er af en er komt een nieuw schot halverwege. Zo wordt de capaciteit van de diesel tank teruggebracht naar 120 liter en komt er een vrije ruimte van plm 80 liter die ik via een luik in de campervloer toegankelijk wil maken. Prima plek voor zware dingen als bergingsmaterieel, gereedschap, reserve waterflessen of een geheime kluis. Als ze tijd hebben ga ik het laswerk weer door Luttjeboer laten doen.

Links schematische voorstelling van de tank nu en rechts de bewerkingen die ik ga doen.Heb bij de groothandel een stuk plaatstaal gehaald voor het nieuwe schot in de tank en tevens het dak van de cabine dicht te maken. Op de eerste echte winterdag ben ik een paar uur buiten bezig geweest de dakplaat in de juiste vorm te krijgen. Een lastig karweitje want aan beiden kanten is het dak omlaag gebogen en de nieuwe plaat moet die vorm natuurlijk volgen. Ik was er zo druk mee dat de snijdende oostenwind me niet deerde. Twee fleeces onder mijn jas en de hele tijd de oordoppen op houden hielp natuurlijk ook.

Blog nr 9. Remsporen

Zoals gezegd hebben ze bij Luttjeboer het laswerk van de dieseltank gedaan en het zag er weer prima uit. Toen ik de tank thuis met water vulde, lekte hij op twee plekken. Terug naar Veendam ermee. De ene was zo overgelast en dicht, maar de tweede die in een hoek zat bleek toch lastiger. Bij thuiskomst bleek hij nog steeds op die plek te lekken. Ik had geen zin meer om weer heen te gaan. Geert van de garage in het dorp kan dat laatste gaatje ook wel dicht krijgen. 

Inmiddels is dat gebeurd en lijkt hij eindelijk dicht te zijn. Ik ga hem nog uitvoerig met diesel testen. Klein beetje erin en dan afpersen. Daarna mooi in de Tencoblack en terug tussen het frame.

Aardig gelukt zoals ik voor ogen had. Bijna zo'n "zoek-de-10-verschillen-plaatje"

Ook het bakje onder de tank om de laatste diesel eruit te rijden ziet er prima uit en lekt niet.

Het was ineens weer een prachtige dag met een warm zonnetje, dus heb ik de gelegenheid aangepakt om buiten het nieuwe dakdeel met kit te verlijmen. Een dag later heeft Geert hem gelijk aan het beugelframe gelast.

Before and after: voor de beugel zit het dak weer dicht.

Nieuwe dakplaat zit er lekker strak in. Gekit op het bestaande dak en gelast aan het beugelframe.

Ik had al een afspraak met Geert voor het reviseren van mijn remleidingen. Het remsysteem was hier en daar al door roest aangetast en sommige stukken moesten worden vervangen. Ik heb het samen met Geert aangepakt. Leuk werk, met flexibele koperbuis de bestaande vorm van de remleiding namaken en alles weer op de plek monteren. Tegenwoordig kun je ook knelfittingen gebruiken om alleen het slechte deel van de leiding te vervangen. Alles gelijk in de ML en tectiel gezet. Als het goed is kan ik er weer jaren mee vooruit.

Mooie nieuwe koperen remleidingen.

Blog nr 10. Lord of the Rings

De dieseltank was waterdicht maar niet dieseldicht. Diesel is toch in staat door gaatjes te kruipen waar water niet doorheen komt. Misschien zijn dieselmoleculen kleiner of is bij water de cohesie groter, ik weet het niet. Feit is dat met een paar liter diesel in de tank en wat druk erop, er toch een minuscule hoeveelheid eruit kroop. Misschien niet meer dan één of twee druppels per dag, op drie plekken. Wel genoeg om na een tijdje de stank van diesel in en rond de auto te hebben hangen. Dus moest alle diesel er weer uit en de tank daarna uitvoerig gespoeld worden om explosiegevaar uit te sluiten.

Geert wilde dat ik hem zelf ging lassen, buiten zijn garage en dat begreep ik wel. Maar ik bakte er niets van. Het zag er niet uit en in plaats van een gat dicht te lassen had ik er één in gebrand. Inmiddels was wel duidelijk dat de tank niet zou exploderen en heeft Geert het overgenomen, hij heeft duidelijk meer ervaring. Alles is nu dicht, getest en wel. Heb over de laatste lassen nog wat kneedbaar staal geplakt om het wat gladder te krijgen en daarna de Tencoblack er op gesmeerd en weer terug tussen de chassisbalken gehangen.

Tankverhaal eindelijk afgerond. De gecreëerde bak is straks mijn 'kelder'.

Ik kon nu eindelijk verder met het vloerframe op het chassis te monteren. De rubbers of zogeheten silentblocks, die de verbinding tussen chassis en carrosserie enigszins flexibel houden in verband met torsie, kan ik weer gebruiken. Ik was er al mee naar Toyota geweest, waar ik na lange tijd ook Hendrik de Landcruiser-monteur weer eens sprak. Die rubbers gaan nooit af, zei hij en ze zien er na 21 jaar ook nog prima uit. Alleen van de grote ringplaten die tussen rubber en moer zaten waren sommige verrot.

Duidelijk aan vervanging toe.

Ben er nog achteraan geweest om nieuwe te vinden maar deze maat was niet zo maar te koop. In plaats van stad en land af te zoeken om uiteindelijk misschien toch de goeie niet te vinden ben ik maar zelf de ringen gaan maken. Ik had nog een mooi stukje gegalvaniseerd dik plaatstaal. De decoupeerzaag was niet gek op deze dikte staal maar de slijper had er minder moeite mee. Uiteindelijk zes stuks gemaakt.

Nieuwe blinkende sluitringen gemaakt.

De originele bouten zijn door het hogere vloerframe te kort en kunnen dus niet weer gebruikt worden. Daarvoor heb ik nu nieuwe draadeinden op maat gemaakt. De originele vloer had aan de onderkant welvingen die mooi aansloten op de draagarmen. Doordat mijn eigen vloerframe die welvingen niet heeft moest ik ook nog de ruimtes opvullen die ontstaan zijn. Respectievelijk 40, 10 en 27 millimeter.

Vinger bij één van de op te vullen ruimtes.

Daarvoor heb ik bij Luttjeboer drie paar cylindervormige 'plakken' aluminium laten zagen die met hun verschillende diktes de aansluitingen weer passend maken. 

Links een 40 mm dikke plak van een staaf aluminium (50mm doorsnee), midden dezelfde met geboord gat en rechts de 27 mm dikke met een neopreen laagje om corrosie te voorkomen.

Vloerframe eindelijk vast op draagarm met aluminium vulblok.

Ik had bij de bouwgroothandel gelaagd glas besteld en dat was binnengekomen. Ik ben gelijk begonnen met het maken van het raamwerk. Om een sterk raamwerk te krijgen kun je op de hoeken het beste pen-gat verbindingen maken, maar daar heb je een machine voor nodig die ik niet heb. Ik heb een manier bedacht om dat te omzeilen door een raamwerk op te bouwen van dunne latten, die verlijmd worden. 

Door de middelste lat bij de ene uit te laten steken (1) en bij de andere in te laten springen (2) krijg je ook een pen-gat constructie. Door de middelste lat ook zijwaarts nog iets te verschuiven krijg je ook nog een geul waar later het glas in gevat wordt. (3)

In elkaar geschoven lijkt het al aardig op een raamwerk.

Verlijmen van de eerste twee lagen met een stevige en zuivere winkelhaak als leider.

Glas ingekit en de derde lattenlaag aangebracht. Alleen de uitstekende randen (1) nog afzagen en schaven.

Raamwerk met glas en pen-gat verbindingen op de hoeken. Een oersterk geheel. 

Blog nr 11. Ditjes en Datjes

Er zijn ook talloze kleine dingen aan de cruiser te doen. Zo had ik wat roestgaten in mijn linker spatbord. Normaal zou je er een stuk in lassen, maar waar mogelijk kit ik liever. In het verleden heb ik ook een aantal keren stroken plaatstaal op doorgeroeste plekken gekit. Als je zo'n plek goed van roest ontdoet werkt dat prima. Ik wil nu proberen deze techniek wat te verfijnen, omdat de plek die ik nu wil doen pal in het zicht is. Ik ben begonnen vast te stellen hoe ver de roestplekken ook onder de lak door lopen. Dat resulteerde uiteindelijk in het uitzagen van de gat van 6 x 10 cm. 

De rotte plek zat net op een knik in het spatbord en die knik moet ik natuurlijk zo goed mogelijk namaken. Ik vind dat leuke uitdagingen en ik had uiteindelijk een plaatje dat precies in het gat paste. Nu was mijn idee om een tweede, groter plaatje achter de eerste aan de binnenkant van het spatbord te kitten om dan daarna het passende plaatje daarop te kitten. Dus ook dit tweede plaatje gemaakt met dezelfde bocht erin.

Vervolgens deze buiten de getekende rechthoek vol in de kit gezet en op de plek van binnen uit aangedrukt.  

Na uitharding de overtollige kit weggesneden en het passende voorste plaatje ook goed ingekit en op de plek gedrukt. 

Vanaf hier is het schuren, plamuren en in de primer en de kleurlak zetten. Die kleurlak zat nog onderin de auto toen ik hem leeghaalde. De spuitbus had ik zeven jaar geleden in Kenia gekocht. Nog helemaal prima te gebruiken. Waar eerst de rotte plekken zaten zit nu dubbeldik nieuw staal. Hopelijk goed genoeg voor de komende 10 jaar.

De nieuwe lak glimt te hard ;-P

En nu ik toch bezig ben, in het spatbord aan de andere kant zit al 10 jaar een lelijke deuk, opgelopen in Duitsland op het offroadterrein Karenz. Ik kwam daar in onzachte aanraking met een boom. Die staan daar ook veel te dicht op elkaar. Van binnenuit kon ik de deuk een beetje terugslaan maar het meeste moet toch wel weer van het plamuren komen.

Het lastigste was om de twee lijnen die in het spatbord zitten weer terug te krijgen. Ik heb wel vijf keer plamuur op moeten zetten om in de buurt van de oorspronkelijke vorm te komen. 

Uiteindelijk ben ik er wel tevreden mee. Met schuren en plamuren kun je bijna oneindig door gaan om het steeds perfecter te krijgen, maar de auto zit op andere plekken ook vol met krassen en butsen, dus mooi zat zo. 

Nog zo'n klusje dat al een tijdje lang echt moest gebeuren, was het gangbaar maken van de deursloten. Daar zat zoveel stof in dat ik het slot aan de bestuurderskant  niet meer durfde open te draaien vanwege de kans op een gebroken sleutel. 

Ik ben begonnen met de bekleding van de deur te halen om er bij te kunnen. Als je begrijpt hoe de verschillende delen van de deursluiting verbonden zitten is het geheel nogal makkelijk uit elkaar te halen. Na het lospeuteren van een roze plastic borgclipje, wip je het verbindingsstangetje er zo uit en kun je vervolgens de cylinder uit de deur halen. 

Deze maar eens een paar keer een wasbenzinebadje gegeven en dan zag je goed hoeveel troep er uit kwam. Daarna in gespoten met grafietpoeder. Je moet hier geen WD40 of vet gebruiken wat dat houdt nieuw vuil direct weer vast. De scharnieren van de deurhandels heb ik wel goed in het vet gezet. Alles loopt weer als een zonnetje.

Mijn beste buurman kwam nog met een rol dikke rubbermat aanzetten en dacht dat dat wel een goede bekleding van mijn bergruimte bij de dieseltank zou kunnen zijn. Heb het gelijk op maat gesneden en er in geplakt.

Met zijn traanplaatmotief ziet het er prima uit. Sterk spul dat wel tegen een stootje kan en tegelijk geluid dempt, want zonder dat kon het wel eens een klankkast zijn voor rijtrillingen. 

Ten slotte heeft Geert nog een belangrijke lasklus gedaan. Het bodemframe zit nu aan de auto vast. Definitief. Heb gelijk daarna de lassen met zinkspray ingespoten en met kit afgewerkt. 

Het is tijd om de wandplaten en dakplaat te gaan bestellen. De vloer ga ik anders doen. Ik ga de isolatie tussen het vloerframe doen. Ik ga daar gewoon 4 cm dik piepschuim voor gebruiken en dan een 12 of 15 mm multiplex plaat er op. Dat scheelt weer wat vloerhoogte ten opzichte van een foamplaat met multiplex erin verwerkt. Die zou immers op het frame moeten komen. En ook niet onbelangrijk scheelt het in de kosten. Die sandwich-foamplaten zijn best duur.

Blog nr 12. Back on Track

Terug na twee maanden toeren in Australie (met een LandCruiser natuurlijk). In de laatste week ging ik me al verheugen op het thuiskomen en verder kunnen met mijn ombouwproject. Onderweg was er ook af en toe tijd om ideeën uit te werken met behulp van SketchUp, het 3D-tekenprogramma.

Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk de sandwichpanelen bestellen, ook omdat daar een levertijd op zit van enkele weken, maar er zijn nog wel een paar dingen die invloed hebben op de uiteindelijke maten. Ik ben daarom eerst nog met uitbreiding van het vloerframe bezig gegaan. De wielkasten die ik van aluminium plaat ga buigen worden aan exact meelopende framebuizen bevestigd, die tevens extra steun aan de wandpanelen gaan geven.

In een 3D-tekening is het soms zo gepiept.

Ben begonnen met de spatschermen, om daarna de framebuizen pas te maken. Dat werkt voor mij beter dan andersom, want twee vouwen in één plaat buigen met een exacte tussenmaat is lastig. De framebuizen aanpassen aan de gevouwen platen is een stuk makkelijker.

Ik had al 12 jaar een aluminium traanplaat van 100 x 130 in de garage staan. Deze had echter een gewalste kromming, die ik er uit moest zien te krijgen. Eerst de plaat door midden gezaagd in 2 stukken van 50 x 130 om het terugbuigen wat makkelijker te maken. Uiteindelijk heb ik ze helemaal vlak gekregen.

Het was tijd om te bepalen hoe hoog en breed de wielkasten moesten worden. Door de grote bandenmaat die ik nu heb, heb ik in extreme offroadsituaties wel eens de banden in de kasten horen schuren. Ik heb de wielkasten dus iets hoger gepland, zo'n 22 cm. Dat lijkt misschien veel, maar de cruiser staat nu ook erg hoog op zijn veren, door al het weggenomen gewicht. De bumpstops op het chassis staan nu 18 cm boven de as. Straks als al het gewicht weer terug is gebouwd zal hij zo'n 8 tot 10 cm zakken. Vol gepakt en getankt nog wat meer.

Het karton geeft de maximale uitslag aan. 

Omdat de traanplaat 5 mm dik is, lukte het vouwen niet op mijn eigen werkbank. Te hard. Gelukkig heeft Luttjeboer een zetbankje waar ik gebruik van mocht maken. Als voorbereiding heb ik daar waar de vouwen komen, de tranen weggeslepen. Dat scheelt weer iets weerstand. Het lukte heel mooi om de vouwen in de juiste hoek te krijgen en goed haaks in de plaat.

Daarna kon ik de framebuizen op maat de zagen en pas te maken op de gevouwen platen. heb bij Geert van de garage verderop in het dorp de boel zelf rustig op de plek kunnen aanlassen, waarna Geert het hele spul heeft doorgebakken. Hij heeft een ervaren hand met lassen en het ziet er gelijk goed uit.

Met klemmen even checken hoe dat er uit gaat zien.

De traanplaat was iets te kort en er moest dus een klein stukje aangebreid worden. Bij Luttjeboer doen ze ook aluminium lassen en het was in 10 minuten klaar. Overigens komt de kant met de tranen helemaal uit het zicht. Binnen in de camper komt er isolatie en bekleding op. Het leek me slimmer om de gladde kant van de plaat buiten, aan de wielkant te doen. Dat spuit makkelijker schoon.

Omdat ik toch met de staalbuizen en het frame bezig was, heb ik ook een lager gelegen verbinding geconstrueerd tussen het horizontale en verticale frame. Aan de linkerkant wordt dat de instap van de camperdeur. Aan de rechterkant mogelijk de plek voor de boordaccu. Door deze extra verbinding wordt het geheel nog veel sterker dan het al was. Heb het laswerk nu meest zelf gedaan en Geert alleen de lastige plekken laten doen.

Er komt nog een uitklaptrede die het kratje gaat vervangen.

Altijd leuk als de realiteit redelijk overeen komt met de plannen.

Blog nr 13. Ik frees het

Een belangrijke stap gemaakt deze week. De wand aan de voorzijde zit er in. Deze is aan het verticale frame vastgezet en in tegenstelling tot de toekomstige andere wanden niet van sandwichpaneel maar van gewoon multiplex. Ik had verschillende redenen voor deze materiaalkeuze. De voorwand is qua vorm de lastigste om te maken, omdat hij aan de auto moet passen en met multiplex kan ik heel precies werken.

Het is een bewuste keuze om zo'n grote doorgang naar de voorcabine te hebben. Afgezien van het visuele ruimte-effect, kunnen de stoelen voor ook helemaal naar achteren klappen. Handig als je even een powernap wilt doen onderweg.

Door twee lagen van 15 mm multiplex op elkaar te lijmen, krijg ik niet alleen de verlangde 30 mm, maar ook geeft het de mogelijkheid om een hele sterke verbindingen te krijgen, zowel onderling als met het stalen frame. Ik zou ook een grote plaat van het dure sandwichpaneel hebben kunnen bestellen, waar dan weer een groot gat in gemaakt moest worden. Door een goed zaagplan te tekenen kon ik de wand uit 1 plaat multiplex halen. Door twee halve 'poorten' te verlijmen met een bovenplank en zijplanken, krijg je door de verspringende naden een hele sterke verbinding. 

Ook kon ik zo heel precies de vorm van het verticale stalen frame volgen. Met mijn net gekochte freesmachine ben ik in de twee halve poortdelen geulen gaan fresen, die over het verticale staalframe gingen passen. De bedoeling is zo met het hout het stalen frame zodanig te omvatten dat er maximaal oppervlak ontstaat om te de twee materialen aan elkaar te kitten.

Ik heb daarna eerst de twee halve poorten en de bovenplank met elkaar verbonden en toen dat geheel aan de auto gekit en geschroefd.

Daarna ook de zijplanken verlijmd met PU-tix bruislijm. Bij de pijl heb ik expres een naad van plm 2 mm gemaakt om deze als laatste vol kit te kunnen spuiten voor een optimale verbinding.

Hier ook nog een schematische voorstelling van de constructie. Je ziet dan ook de nog aan te brengen strook multiplex die een extra verbinding vormt met de carrosserie achter de voordeuren. Door de driehoek die dan ontstaat, wordt het geheel nog veel sterker. De tweede functie van het schuine wandstuk is een betere stroomlijn te krijgen. De derde functie is bescherming van het zijwaarts uitstekende camper deel. Zo blijft deze minder snel hangen achter bv een uitstekende tak. Liever een kras, dan een krak.

Klik op de afbeelding om deze groter te zien.

Als kit gebruik ik deze Polymax van Bison. Ik heb veel ervaring met deze oersterke kit.

Ik ben tevreden met het resultaat want de houten wand zit muurvast aan het frame en alles is recht, vlak en haaks.

Er zijn ook nog wat kleinere zaken gebeurd.

Er zat een watertank van 50 liter onder de cruiser, die aan de kokerbalkjes van de oude bodem hing. Die wilde ik graag weer terugplaatsen. Hij zat boven de cardanas, een plek die ik bij weinig andere 70-cruisers benut heb zien worden. De tank heb ik ooit van roestvrij staal op maat laten maken en ik had geen zin om de ophangogen ervan te veranderen. Dus moest er wat extra staal aan het nieuwe vloerframe gelast worden om de tank weer op dezelfde plek terug te kunnen zetten. Het voegt wel weer wat extra kilo's toe aan het gewicht maar hij hangt zeer stevig en dat is het belangrijkst.

Door slotbouten te gebruiken steekt er zo min mogelijk boven het frame uit.

Verder heb ik eindelijk een waterdichte (moet nog blijken) deksel op de bergruimte bij de dieseltank gemaakt. Stukje trespa met scharnieren en zelfgemaakte sluithandels. De deksel sluit op foamband met enige druk en dat zou voldoende moeten zijn om het meeste water buiten te houden bv bij een doorwading van een rivier. In de vloer komt er nog een tweede luik boven.

Voor de handels heb ik simpelweg 8mm draadeinden verbogen en voor de looks de bovenkant glad geslepen.

Tot slot nog even vooruit kijken. Met latten heb ik de toekomstige vorm van de camper uitgezet. Daarna een beetje gespeeld in Photoshop. Hoop te doen nog.

Ik heb het uitgerekend: de cruiser in originele vorm had ik achter de voorstoelen 4 m3 leefruimte. De nieuwe bouw gaat daar 8 m3 opleveren en met opengeklapt dak zelfs 10 m3 ! 

Blog nr 14. Uit m'n dak

Ik had nog niet vermeld dat ik van idee veranderd ben wat betreft de uitvoering van het dak. Ik ga toch een volledig klapdak maken in plaats van de combinatie hefdak/klapdak zoals in het eerste blog. Dat heeft meerdere redenen. De naar buiten klappende keuken en de andere plek die deze daardoor heeft gekregen dan in het eerste ontwerp, betekent dat ik nu kies voor stahoogte over de gehele lengte. 

De deur en de keuken zitten in het nieuwe ontwerp aan dezelfde kant (links) en dat moet dus de hoge kant van het klapdak worden. Vanzelf kom je dan op een zijwaarts klappend dak. De scharnieren zitten nu aan de lange kant rechts en dat is steviger dan op een korte kant. Alvast weer een een "artist's impression".

Een klappend dak geeft echter totaal geen stabiliteit aan de camperbox en dat moet dus opgevangen worden. Ik kreeg het idee om een frame te maken van aluminium U-profiel dat ik, met de U op z'n kop, op de bovenkanten van de wanden bevestig, zodat er een stevig verband ontstaat, vooral omdat op elke hoek versterkingen worden gemaakt in de vorm van een driehoek. Beweging tussen de wanden door torsie moet op deze manier sterk verminderen, denk ik. De profielen zijn 40 x 40 mm en 4 mm dik. Binnenmaat is dan dus 32 mm en dan passen de sandwichplaten van 30 mm er mooi tussen met een millimetertje over voor de kit.

Schematische voorstelling van de wanden met het klapdak en aluminium frame in blauw.

Ik had bij Luttjeboer aluminium U-profielen besteld, maar dat was niet helemaal goed gegaan in eerste instantie. Toen alles er was konden we gelijk aan de slag. Ik vind het heel prettig dat ik bij Luttjeboer mee kan helpen in de werkplaats. Leuk en leerzaam. Het daadwerkelijk lassen van het alu-frame heb ik maar aan een van de jongens over gelaten. Over het resultaat ben ik wederom zeer tevreden. Het frame van 190 x 290 mee nemen naar huis was alleen mogelijk op het dak van mijn Transit bus.

Bo checkt het alu-frame in de tuin.

Detail van een hoek van het alu-frame. Onder- en bovenaanzicht. 

Thuis kon ik het frame al even op de voorste wand die al aan de cruiser zit, drukken. Nu was al goed te zien hoe groot de camper binnen wordt. In originele staat had ik 4 m3 ruimte achter de voorstoelen. Met het dak dicht zit de nieuwe uitvoering op 8 m3 en met het klapdak omhoog zelfs 10 m3. Twee tot tweeëneenhalf keer zoveel dus en de netto bewegingsruimte nog meer dan dat. De hoofdreden waarvoor ik het allemaal doe.

Nu kon ik dan eindelijk ook mijn wandpanelen gaan bestellen en dat heb ik dan ook gelijk dezelfde dag gedaan bij Martijn van Camperpoint. Ook weer een mijlpaal in het hele proces. Ik heb lang zitten goochelen en tekenen met de maten, telkens weer een kleine verandering. Het is namelijk niet alleen de buitenmaten die moeten worden vastgesteld, er komen ook houtstroken in de panelen verwerkt voor extra stevigheid en bevestigingspunten voor bv schanieren. Over een dikke drie weken moeten ze klaar zijn. 

Hier een tekening van de linker zijwand met daarin het verwerkte hout. Daaronder zijn de zaaglijnen die ik zelf ga doen.  

Rood is de uiteindelijke buitenvorm, geel de deur, raam- en keukenluik.

Ondertussen ben ik bezig gegaan met de schuine verbindingsstukken die de voorkant vloeiender met de camper moeten verbinden, waardoor er meer stroomlijn ontstaat. Ik zal ze de stroomlijners noemen. Aan hun voorzijde moeten ze nauw de vorm van de cruiser gaan volgen. Met alle hoeken en schuine stukken van de bestaande carrosserie een hele klus. Het liefst werk ik dan met een 1-op-1 model van karton of board. Je komt dan sneller tot inzichten en verbeteringen. Daar kan zelfs een 3D-tekening niet aan tippen. Later volgt hierover meer.

Een probeersel in karton en hardboard.

Een ander onderdeel wat ik al aan het uitvogelen ben is de achterbumper. Bij Luttjeboer liggen reststukken van heel dikke U-profielen van aluminium. Die lijken mij, op hun kant liggend, heel geschikt als bumper. Met een dik stuk in de open zijkanten gelast, waar dan weer een "T" uitgeboord voor de hi-lift jack. Even wat plaatjes dan maar.

Close-up van de T om een hi-lift in te steken. 

Voor diegenen die niet weten wat een hi-lift is: het is een hoge staande krik die je ergens aan de buitenkant van de auto kan zetten om hem op te krikken. Veelzijdiger in te zetten dan een gewone krik die onder de auto moet. Het is wel beter voor de stabiliteit om een passend 'slot' te hebben waar je hem in kunt steken. En de hefschoen van de hi-lift heeft de vorm van een T.

De meeste cruisers die een opbouw gelijkend op de mijne hebben, hebben de camperdeur aan de achterkant die omhoog opent. Dat is niet wat ik wil. Ik zie daar eigenlijk alleen maar nadelen aan. Om te beginnen heeft het direct een nadelig gevolg voor de indeling van de camper. Je bent veroordeeld om een gangpad-indeling te maken. Ook zullen er omstandigheden zijn (bv file-geparkeerd) dat er weinig ruimte is om de grote klep te openen. Bij regen biedt het natuurlijk wat bescherming, maar dan alleen bij windkracht 0.

Ik wil de mijne per se aan de zijkant, direct achter de voordeur. Op die manier heb ik betere mogelijkheden voor een goede indeling van het interieur. Ook is de instap veel gemakkelijker, zo kan ik nu al constateren. Met een deur aan de achterkant is de neiging groot om ook aan de achterkant buiten te gaan zitten. Ik wil aan de zijkant van de auto zitten, met alles dichter bij de hand, meer bescherming als het waait en een grotere luifel om onder te zitten. Bovendien geeft het mij de mogelijkheid voor de uitklapkeuken zoals besproken in blog nr 7.

Blog nr 15. Pull up to the bumper, baby

Belangrijkste klus deze keer was het vervaardigen van de aluminium bumper, zoals vorige keer al op tekening te zien was. Eén aanpassing gemaakt. Omdat de carrosserie ter hoogte van de bumper naar binnen knikt heb ik besloten de bumper die lijn te laten volgen. Dat ziet er niet alleen goed uit maar het heeft ook een praktisch voordeel. Er steekt geen hoek meer uit waarmee je achter iets zou kunnen blijven hangen. 

Wel meer werk doordat het T-gat voor de hi-lift jack nu ook met schuine kanten gemaakt moet worden.

Met 10 mm dik aluminium als materiaal en alleen handgereedschap best een klus. Daar waar de krik de bumper gaat liften heb ik ook een extra dik stuk alu gemaakt wat samen met de zijkant ingelast is. 

En zo is het geworden, geheel volgens plan. Later volgt de fijnere afwerking nog.

De volgende foto laat zien hoe de hi-lift jack aan de bumper past. Een eerste kriktest ging prima. Bumper blijft kaarsrecht.

De nieuwe universele achterlichten passen ook mooi. Ze liggen mooi diep in de bumper en zijn zo goed beschermd tegen schade. Het was wel even uitzoeken met de kabelboom hoe het ook alweer zat allemaal, vooral omdat sommige functies origineel in de bovenste lichten zaten. Gelukkig had ik alles gelabeld toen ik het uit de originele carrosserie trok.

Het trekoog komt ook in de bumper maar moet natuurlijk wel aan het chassis gemonteerd. Ik heb daarom langere bouten gekocht om door de alu bumper in het chassis te kunnen draaien. De originele moeren, die in het chassis gelast zijn hebben fijn-metrisch draad en dus moesten de bouten dat ook hebben. Bovendien wilde ik extra sterk staal. Je wilt toch niet dat de bouten breken en het trekoog als een projectiel richting de vriendelijke persoon gaat, die uit de blubber te trekt.

Ook de zes carrosseriebouten die het vloerframe verbinden met het chassis zijn vervangen door sterkere. Voor de kenners 10.9

Verder, de grote vloermat bij de voorstoelen was aan de bestuurderskant volledig doorgesleten. Ik wil niet eens weten wat een nieuwe mat kost dus ben ik maar aan het repareren geslagen. Ik had nog wat van het traanplaatrubber wat ik eerder in de bergruimte van de dieseltank heb gebruikt (blog 11 in maart) Eerst wat lijmproeven gedaan (gewone bisontix ging het beste) en toen een stuk over de 'gatenkaas' geplakt. 

Ben vorige week naar Abentuer Allrad in Duitsland geweest, de grootste 4x4-reiswagenbeurs van Europa. Leuk om rond te kijken en ideeën op te doen. Veel Landcruisers met opbouw gezien. en deze poolse bouwer komt heel dicht bij mijn ontwerp. Camperdeur achter de voordeur (wel aan de andere kant) en zijwaarts klappend dak.